الماس های من

علیرضا رحمانی /// الان که میخواهم در مورد شما بنویسم کمی بغض کرده ام ؛ اما یک بغض شیرین . بغضی از روی خجالت و شرمندگی از اینکه نتوانستم مانند شما لایق نمره بیست باشم . نتواسنتم مهربانیهای بی حساب و کتاب و کمکهای بی دریق شما را پاسخ دهم و فقط میتوانم بگویم دوستتان دارم . همیشه و همه جا و هر لحظه