علیرضا رحمانی ///
مُردیم و بُردیم و شُدیم مسافر برزیل…
علیرضا رحمانی ( اختصاصی abieteh.com ) /// وای که چه روزهای خوش طعمی… تبریک می گویم! سه شنبه شب کاری نشدنی، شدنی شد. مردهایی از جنس ایمان، مقابل سخت ترین امواج حمله های چشم بادامی ها، سدی بتنی شدند و هر چه خواستند را به چنگ آوردند.
ادامه مطلب ...بغض ممتد
علیرضا رحمانی /// تنها یک سوم عمرم را پشت سر گذاشته ام و تازه بچه دیروز مرد امروز شده است . خیلی زمان نمیگذرد که کلاسهای مقدماتی تجربه زندگی و رسم روزگار را تمام کرده ام . سالهای سال فرصت و شانس پیش روی من است اما چرا هیچ کدام را نیمبینم؟چرا همیشه آخر مسیر افکارم بن بست است و ناامیدی همدم عقلم شده است؟
بلیت ها را اوکی کنید، مقصد ریودوژانیروست…
باز دیر آمدی و زود خواهی رفت
علیرضا رحمانی /// چه کیفی دارد...بیخیالی محض...تا کله ظهر خوابیدن را به علاوه پیج های فیس بوک کن ؛ سپس در بی هدف چرخیدن در خیابانها ضرب کن و عدد را به توان بی خوابی های نیمه شبانه کن ؛ آن وقت به یک رقم میلیاردی یا شاید مولتی میلیاردی میرسی . رقمی برابر با ارزش تک تک لحظات تابستان برای ما جوانهای مشتاق تحصیل و مودب !
ادامه مطلب ...
کی حس و حالش را دارد؟
یکم تندتر باید راه بروم . اصلا باید بدوم . باید خیلی تند بدوم تا به
موقع برسم ؛ چون اصلا دلم به حال توپ و تشرهای همیشگی تنگ نشده . هنوز 5 دقیقه وقت
دارم ولی راهی که هر روز در 15 دقیقه میرفتم را پیش رو دارم .
ادامه مطلب ...
فقط من حرف میزنم
علیرضا رحمانی /// این دیگر چه حسی ست؟خستگی یا شاید افسردگی ... شاید کمی پوچگرایی همراه با کورسوهای امید. یک تلخی ملو...یک شکنجه معمولی و یک بقض تکراری...
مرسی . . .
